No więc tak: Guarantee form jeszcze NIE dostałam (minęło 12 godzin od momentu mojego wyrażenia ogromnego zainteresowania Australią, więc nie ma się co dziwić), toteż na temat GF rozpisać się nie mogę. Jednakże, mogę zrobić małe podsumowanie informacji o rzeczonym kraju, w czym niezwykle pomogła mi Ciocia Wikipedia.
Tak więc: Australia jaka jest, każdy widzi. Stanowi jedyne państwo, które zajmuje cały kontynent (+ Tasmanię, wow!). Jako, że fauna jest najbardziej charakterystyczną cechą tegoż kontynentu, zacznę właśnie od niej. Około 85% gatunków żyjących w Australii zwierząt to endemity, tj. nie występują (naturalnie) nigdzie indziej na świecie. Kilka przykładów takich zwierzaków to przewspaniałe kangury, dziobaki i misie koala. Jako, że koala wszyscy kochają, wstawiam tu jednego uśmiechniętego misia:
No. A teraz parę innych, nieco mniej znanych, ale też ciekawych gatunków.
diabeł tasmański. Słodziak. Największy drapieżny torbacz.
to też diabeł tasmański :D
kolczatka australijska
akurat psy Dingo zostały sprowadzone do Australii przez człowieka
tajpan pustynny. Jeden z najgroźniejszych, jadowitych zdradnicowatych. Mam nadzieję, że nie znajdę go w łóżku
Na zakończenie tematu zwierząt (mogłabym wkleić ich znacznie więcej), zamieszczam tu wymarłego już (dokładniej mówiąc, wybitego przez ludzi) wilka workowatego:
oraz słodziaka w postaci lotopałanki karłowatej:
Jako, że botaniką się nie interesuję, o florze Australii tylko wspomnę. Liczba endemicznych gatunków również jest tu duża, można też spotkać słynne na cały świat eukaliptusy (a na nich koale <3).
Australia to kraj, w którym wolnej ziemi więcej niż zagospodarowanej, co wynika z jej klimatu. Większa część kontynentu to pustynia. Jednakże, mamy tam Wielką Rafę Koralową i parę sporych miast, z których najsłynniejsze jest Sydney razem ze wspaniałym budynkiem opery na czele:
Przy okazji obalę krążący wśród wielu osób mit, jakoby Sydney było stolicą Australii - nie ma nic bardziej mylnego! Jej stolicą jest Canberra.
Jako, że nadal nie wiem, gdzie dokładnie jadę, nie mogę się rozpisać na temat miasta docelowego, ale z pewnych źródeł dowiedziałam się, że "miasto" to Australii również wioska z setką mieszkańców. No cóż... Ja odludzie lubię, jeśli do takowego miasta trafię, to narzekać nie będę.
Wracając do tematu Canberry. Jej powierzchnia
wynosi 814.2 km², a liczba ludności to nieco ponad 339 tysięcy (wow, mniejsza
od Lublina!). Dla porównania, Sydney ma 12 144,6 km² i około 5,3 miliona
mieszkańców. Od razu kojarzy mi się Washington D.C. i Nowy Jork.
Jako, że na temat ciekawych obiektów Australii
wiem niewiele - konkretnie znam tylko Uluru i operę w Sydney - wpisałam w
google bardzo ambitne hasło "co warto zobaczyć w Australii". W
bodajże drugim wyniku wyskoczyła mi ta strona, na której jest chyba WSZYSTKO na
temat mojego docelowego kraju. Wychodzi na to, że warto rzucić okiem na:
1. Sydney
2. Melbourne
3. Outback (dzikie, niezaludnione tereny
Australii)
4. Skała Uluru
5. Parę parków narodowych
6. Aborygeni
7. Wielka Rafa Koralowa
i wiele, wiele innych. I tak większości tego
pewnie nie zobaczę, ale może chociaż z częścią mi się poszczęści.
A teraz drugi najlepszy temat na świecie:
Jedzenie.
Nieco żal mi tego pisać, więc po prostu wcisnę
ctrl+v od cioci Wikipedii: tradycyjna
kuchnia Australijczyków bazowała na angielskich potrawach przywiezionych do
Australii przez emigrantów i zesłańców z Anglii. Tę niezbyt wyrafinowaną
kuchnię zdominowały: niedzielna pieczeń, kotlety z kością z rusztu i inne
potrawy z mięsa podawane najczęściej z warzywami (potocznie zwanymi three veg –
„trzy warzywa”) takimi jak ziemniaki, marchewka, groszek czy fasola (w
większości przypadków podawanych w typowy dla Anglików sposób – miękkie i długo
gotowane). Jednak w czasie ostatnich trzydziestu lat w kuchni australijskiej
zaszły duże zmiany związane głównie z australijską polityką wielokulturowości i
otwarciem Australii na przybyszów z zewnątrz.
Ostatnie zdanie budzi moją nadzieję, toteż będę
czytać o kuchni dalej.
Wychodzi na to, że ciocia Wikipedia zna tylko
kilka australijskich potraw:
1. Pavlova (Pawłowa) - przy czym Nowozelandczycy
upierają się, że to ich wymysł:
2. Anzac Biscuits - miały się szybko nie psuć, jako, że były prowiantem żołnierzy. Wyglądają lepiej, niż standardowe suchary.
3. Lamingtony - wyglądają taaak pysznie.
I to chyba wszystko, co opłaca się tu zamieszczać - wyguglowałam jescze jakieś rzeczy, ale nie były tak konkretne ani ciekawe.
Podsumowując, jadę do cywilizowanego kraju, w którym jedzenie wydaje się dość "standardowe". Ale co kraj to obyczaj, prawdopodobnie jak tam pojadę, to jeszcze mile się zdziwię. A teraz jeszcze tylko doczekać się tego strasznego Guarantee Form, wyrobić paszport - jako, że w tym roku mi wygasa - i wizę. No i papiery na skrzypce, bo chyba roku bez nich nie przeżyję.
Ten wąż wygląda okropnie! :o mimo wszystko, Australia - super wybór!
OdpowiedzUsuńZapraszam do mnie:
http://missionofmylife-usa.blogspot.com
Karolina
ten wąż jest śliczny *.* dopóki siedzi za szkłem, w każdym bądź razie ;)
Usuńszczerze mówiąc, moim drugim wyborem była Nowa Zelandia, nie Australia, ale i tak skaczę z radości :D